Konstytucja 3 maja uchwalona przez Sejm Czteroletni w roku 1791 – pierwsza spisana ustawa zasadnicza w Europie – była próbą reformy ustroju Rzeczypospolitej po jej pierwszym rozbiorze. Zapewniała prawa polityczne szlachcie i mieszczanom, brała pod opiekę chłopów. Znosiła liberum veto i wolną elekcję. Wprowadzała podział władzy na ustawodawczą, sądowniczą i wykonawczą, tę ostatnią składając w ręce króla i tzw. Straży Praw, zwiększała też liczebność armii.

Od chwili uchwalenia Konstytucja stała się symbolem dążeń do odzyskania niepodległości i suwerenności Rzeczypospolitej, niezależnie od przeszkód wewnętrznych i zagrożeń zewnętrznych.

Dokument, który  określa zasady ustroju politycznego i społeczno-gospodarczego w Polsce, określa zasady organizowania naczelnych organów państwowych oraz zawiera podstawowe prawa i obowiązki nas wszystkich.