Krótka historia Naszej Szkoły

   SZKOŁA MA NIEMAL 70 lat!!

Szkolna Kronika tak odnotowała pierwsze, gorące dni szkoły sprzed 70 lat „(…) już w czasie okupacji niemieckiej zaczęto organizować na kopalni Wanda-Lech w Nowym Bytomiu – [szkołę] dla młodocianych chłopców, których Urząd Zatrudnienia [przymusowo] wyznaczał na górników. Z tego też powodu, po wyzwoleniu, w 1945 roku, wszyscy uczniowie samowolnie opuścili szkołę. Budynek szkolny i warsztaty pozostały bez opieki.”

Wspominał pierwszy Dyrektor naszej Szkoły (od 1945 do 1951r.) Jan Nawrotek: „(…) gdy po wyzwoleniu w lutym 1945 roku, na zebraniu załogi kopalni Wanda – Lech uchwalono otwarcie nowej szkoły, Rada Zakładowa w porozumieniu z Dyrektorem Kopalni, inż. Białym, powierzyła mi zorganizowanie Szkoły. Budynek szkolny i warsztaty zastałem w opłakanym stanie. Do pomocy dobrałem sobie tokarza z warsztatów mechanicznych kopalni, ob. Fryca Ryszarda i ślusarza, ob. Powałę Henryka. Równocześnie przyjąłem 9-ciu młodocianych na uczniów Szkoły. Z tą grupką pracowników przystąpiłem 26 lutego 1945 roku do remontu budynku szkolnego i warsztatów. Po zabezpieczeniu reszty sprzętów znajdujących się jeszcze w szkole i po naprawieniu wszystkich drzwi i zamków, przystąpiłem do przebudowy klasy, która dotychczas mogła pomieścić tylko 30 uczniów. Przez usunięcie ścian zlikwidowałem wąski korytarz i powiększyłem tę klasę do takich rozmiarów, że można było w niej pomieścić 70 uczniów, którzy w międzyczasie zgłosili się do szkoły. Równocześnie w szkolnym warsztacie stolarskim, do którego przyjąłem stolarza (…) ob. Staronia Tadeusza – robiono stoły do klasy. Około 120 krzeseł, które podczas okupacji znajdowały się w szkole, a później zostały przeniesione do szwalni i innych pracowni w Nowej Wsi, sprowadziłem z powrotem do szkoły.”

Wszystkie wspomniane prace i przygotowania zostały ukończone już dnia

18 marca 1945 roku.

W tym dniu rozpoczęła się również uroczystość poświęcenia i otwarcia pierwszej, po zakończeniu II wojny światowej, polskiej szkoły zawodowej:

„Szkoły Dokształcającej Zawodowej przy Kopalni Wanda – Lech”

w Nowym Bytomiu. W miarę upływu lat dokonano kolejnych reorganizacji, po których szkoła otrzymała nazwy:

– od 1.06.1945 do 19.08.1946 Szkoła Przemysłowo-Górnicza Przemysłu Węglowego;

– od 20.08.1946 do 29.04.1950 Szkoła Dokształcająca Zawodowa Przemysłu Węglowego;

– od 30.04.1950 do 31.08.1956 Zasadnicza Szkoła Górnicza Ministerstwa Górnictwa;

– od 1.09.1956 do 31.08.1965 Zasadnicza Szkoła Górnicza Nr 1 Ministerstwa Górnictwa i Energetyki;

– od 1.09.1965 do 31.08.1968 Zasadnicza Szkoła Górnicza KWK Wanda – Lech;

– od 1.09.1968 do 31.08.1987 Zasadnicza Szkoła Górnicza KWK Pokój;

– od 1.09.1987 do 31.08.1992 Zespół Szkół Zawodowych Nr 2 Wspólnoty Węgla Kamiennego;

– od 1.09.1992 do 31.08.1999 Zespół Szkół Zawodowych Nr 4;

– od 1.09.1999 szkoła otrzymała współczesną nazwę Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 4 w Rudzie Śląskiej.

Najważniejsze zmiany w życiu Szkoły nastąpiły w 1997 roku, gdy szkoła pod nazwą Zespołu Szkół Zawodowych Nr 4 w Rudzie Śląskiej, przejęta została przez Miasto Ruda Śląska.

   Kolejne ważne decyzje dotyczące naszej szkoły zapadły na forum Rady Miasta w 2003 roku. Zdecydowano wówczas o przyłączeniu do naszego zespołu szkół Zasadniczej Szkoły Zawodowej Nr 3 z Kochłowic. Przez jeden rok szkolny (2003/04) szkoła funkcjonowała w dwóch budynkach, dopóki latem roku 2004 nie przeniesiono zajęć dydaktycznych do budynku przy ul. Tołstoja, a budynek ZSZ Nr 3 przekazano Miastu.

W roku szkolnym 2004/2005, w związku ze zbliżającą się 60 rocznicą powołania naszej szkoły, dla godnego jej uczczenia, dyrekcja, Rada Rodziców, Rada Pedagogiczna i Samorząd Uczniowski wspólnie występują do władz miasta z prośbą o nadanie naszej szkole imienia Piotra Latoski – rudzianina, artysty rzeźbiarza, górnika i wychowawcy młodzieży. Władze miasta wyrażają zgodę i 16 marca 2005 roku byliśmy świadkami pięknej uroczystości zorganizowanej na estradzie Miejskiego Centrum Kultury w Rudzie Śląskiej – nasza szkoła otrzymała imię Piotra Latoski.

Szkołą kierowali przez 70 lat jej pracy:

• Jan Nawrotek od 1945 do 1951;
• Kazimierz Dahlke od 1951 do 1968;
• Walfred Szala od 1968 do 1970;
• Emanuel Jonek od 1970 do 1983;
• Czesław Chorowski od 1983 do 1991;
• Jan Kortyka od 1991 do 1992;
• Mirosław Kocek od 1992 do 1993;
• Małgorzata Gajewska od 1993 do 2012.

Nasza Szkoła przechodziła wielokrotne modernizacje – zawsze aktualizując swoją ofertę kształcenia zawodowego do zmieniających się potrzeb rynku pracy. Jedynym kierunkiem, który utrzymuje się w Szkole od początku do dzisiaj – jest zawód elektryka. Wraz z upływem czasu Szkoła dostosowuje swoją ofertę edukacyjną do zmieniających się potrzeb rynku pracy. Obecnie szkoła kształci nie tylko w tradycyjnych (jak elektryk, sprzedawca, krawiec czy fryzjer) ale także w nowoczesnych zawodach jak np. logistyk, operator cnc, realizator nagrań i nagłośnień czy technik obsługi portów i terminali.

Przez 70 lat pracy Szkołę opuściło 5718 absolwentów.